111. Column 111a

Een beetje rare titel, maar ik moet wel. Column 111 heb ik door de redactie laten verwijderen. Amper één uur op deze site en vanuit volstrekt onverwachte hoek kwam er zoveel commentaar dat de enige oplossing was het weghalen van dit schrijfsel.

Stiekem ben ik wel een beetje trots. Ik dacht dat ik alle lezers van deze column wel kende, zijnde mijn vrouw Tineke en de hoofdredacteur van Transport Online, Esther, maar er blijkt nóg iemand te zijn die te veel vrije tijd heeft!

Waar ging het eigenlijk over? Ik ga niet alles verklappen: sommige stukken tekst kan ik best nog wel in andere verhalen gebruiken, maar het had te maken met iets wat misging bij een niet nader genoemde klant, het morsen van product (en dat is inderdaad goed geschreven: niet morsen van het product) en hoe dat dan kwam dan wel veroorzaakt werd. Uiteindelijk ging de leverancier van de klant over de urine en zo raakt u verzeilt in ‘111a’!

Er zijn meer lezers: ikzelf, bijvoorbeeld, en ik mag u verklappen dat ik vind dat ik het enorm met mijzelf getroffen heb. Logisch, want ik schrijf deze flauwekul en ik lach er zelf het hardste om. Vooral omdat ik mijzelf constant te kijk zet. Valt menig vrachtwagenchauffeur liever dood neer dan toe te geven dat hij of zij iets niet weet of niet kan: ik zet mijzelf graag te kijk.

Volgens mij is er niks mis met niet alles weten of alles kunnen. Ik ben niet goed in klussen-in-huis. Vorige week zijn er vier (!) schilders bezig geweest om mijn bescheiden stulpje te voorzien van nieuwe geuren en kleuren. Hartstikke goed gelukt. Mijn bijdrage bestond uit het niet aanwezig zijn. Ik heb vaklui de kans gegeven om hun kunstje te doen. Moet ik drie weken gaan ploeteren voor iets wat zij in één week doen? Dacht het niet!

Het verwijderen van een column is natuurlijk niet niks. Een column is de mening van de schrijver en daar mogen de lezers het mee (on-)eens zijn. Soms heeft een column(-ist(e)) macht. Enige jaren geleden wist Youp van ’t Hek via een column de natie te mobiliseren tegen de Helpdesk-cultuur. Radio en televisie haakten aan en ‘Het Probleem’ werd opgelost. Schrijvers als Jerry Goossens en Victor Bijloo krijgen karrenvrachten (het blijft een transportwebsite!) bagger over zich heen naar aanleiding van wat zij in hun columns schrijven. Jaren geleden schreef ik over de vergrijzing in het transport, en ik plaatste daarbij een foto van een bord bij een toegangshek. Op dat bord stond: 'Looprek gebruiken'. 

Voor zover ik weet is naar aanleiding van mijn verhaal het bord aangepast, en staat er nu 'Handrail verplicht.' Kijk, dat is ‘macht’, al staat het woord ‘macht’ niet voor niets tussen aanhalingstekens. 

Het is jammer dat de in alinea één vermelde klagers mij niet direct benaderden, maar het via mijn werkgever gespeeld hebben. Laatstgenoemde zat er toch een beetje mee in ‘het’ maag. Ik had de klagers graag zelf gesproken en hen willen uitleggen wat een column, beter gezegd: míjn column, inhoudt. ‘Lering ende Vermaeck’. Wat mij betreft vooral ‘Vermaeck’.

"...maar ik ben nog steeds een beetje nijdig..."