Halverwege: Pieter Harry de Jong

DE WESTEREEN – Voor de rubriek Halverwege bellen we deze week met vrachtwagenchauffeur Pieter Harry de Jong (27) uit het Friese Winsum. Hij rijdt met bloemen en planten voor Eurotransport uit Katwijk. “Ik ben nu onderweg naar de bloemveiling in Rijnsburg”, vertelt Pieter Harry. Van daaruit gaat de reis waarschijnlijk naar het zuiden van Frankrijk. “De exacte locatie krijg ik nog te horen.”

Pieter Harry rijdt voornamelijk naar Frankrijk, een enkele keer naar Spanje. “En laatst, toen het Moederdag was in Groot-Brittannië, daar ook naartoe. Dan is het daar drukker met bloemen natuurlijk. Met Moederdag in Frankrijk waren er ook veel bloemen nodig en was het ook heel druk.”

De Friese chauffeur is meestal twee weken achtereen onderweg. “Ik ben dan het weekend in die twee weken ook onderweg, en het andere weekend thuis. Dat bevalt me goed, ik vind het leuk om te doen.”



Rijd je ook weleens ’s nachts?

“Ik rijd heel vaak ’s nachts. Aan het einde van de middag begin ik pas te rijden, als ik de bloemen heb opgehaald op de veiling. Ik rijd dus veel ’s avonds en ’s nachts. Dan is het wel lekker rustig op de Franse wegen en kun je mooi doorrijden.”

Waar moet je naartoe in Frankrijk?

“Ik lever af bij supermarkten en distributiecentra in heel Frankrijk, maar ook wel bij bloemenwinkels zelf. We hebben ook depots in Frankrijk, daar worden bloemen voor bijvoorbeeld Parijs overgeladen in kleinere wagentjes, zodat je niet met je grote vrachtwagen de stad in hoeft.”

Toch komt de chauffeur in de rest van Frankrijk ook wel in krappe straatjes in kleine stadjes terecht. “Dat is ook wel leuk, Frankrijk heeft mooie stadscentra. Maar het is vaak wel even zoeken waar je kunt parkeren. Als dat echt niet kan zet ik de vrachtwagen gewoon op de weg. Het getoeter van het andere verkeer neem ik dan maar even voor lief: ik ben er toch zo weer weg.”



Het gebeurt dan ook niet vaak dat er meteen Franse politie-agenten bij de vrachtwagen staan. Op de grote wegen is dat echter wel anders. “Vooral bij de péages zijn heel vaak controles. Ze weten blijkbaar dat Hollandse bloemenrijders vaak haast hebben en dat eventuele boetes snel betaald worden, zodat de chauffeur weer door kan rijden.”

Het valt Pieter Harry sowieso op dat Nederlandse vrachtwagenchauffeurs er vaak tussenuit gehaald worden bij controles. “In Frankrijk, maar ook in België, zijn wij toch een gemakkelijke prooi. Vaak wordt er snel geld geregeld.”

Waar controleren ze dan op?

“Vaak willen ze de pas uitlezen. Ja, het komt wel eens voor dat ik een kwartiertje te lang heb gereden. Maar ja, als je twee uren in de file hebt gestaan kun je daar niet zoveel aan doen.”

Ook rijdt Pieter Harry door naar een andere parking als de eerste parking van zijn keuze vol blijkt te staan op het moment dat hij eigenlijk zijn rust zou moeten nemen. “Ik rijd gewoon door naar de volgende, ik ga echt niet op een vluchtstrook mijn rust nemen. Als je ziet wat daar voor botsingen uit voortkomen… Dan hoef ik waarschijnlijk nooit meer te pauzeren, want dan is het gebeurd.”



Wat vindt je werkgever daarvan?

“Die heeft ook liever dat wij ergens veilig staan onderweg. Dan maar een kwartiertje langer onderweg.”

Wat kom je allemaal tegen onderweg, behalve Franse gendarmes?

“Je maakt allemaal gekkigheid mee onderweg. Auto’s die ’s nachts zonder licht rijden, mensen die zeventig rijden op de snelweg… En nu weer veel caravans hè. Die halen me dan in en tien kilometer verderop kan ik ze weer inhalen omdat ze ineens zeventig zijn gaan rijden. De zomer is weer begonnen!”

Wat vind je zo leuk aan vrachtwagenchauffeur zijn?

“Het vrij zijn, lekker kunnen rijden. Van jongs af aan wilde ik al vrachtwagenchauffeur worden, mijn vader was het en een neef van mij ook. Daar ging ik vroeger al mee op pad. Ik heb eerst twee jaar bij een op- en overslagbedrijf op de heftruck gezeten. Toen heb ik mijn rijbewijs gehaald en ben ik op de vrachtwagen gaan rijden. Eerst vooral Nederland, België, Luxemburg en Duitsland. Toen ben ik in de bloemen beland en nu rijd ik dus voornamelijk naar Frankrijk en een enkele keer naar Spanje.”



Hoe ziet jouw toekomst eruit?

“Ik wil oud worden achter het stuur. Ik zie mezelf sowieso de komende tien jaar dit nog wel zo doen. Mijn vriendin is er ook tevreden mee: ik ben om het weekend thuis.”

Wat doe je in de weekenden dat je thuis bent?

“Ik ben supporter van Cambuur en probeer het eigenlijk altijd zo te regelen dat ik in de weekenden thuis ben dat zij thuiswedstrijden spelen. En ik breng natuurlijk tijd door met mijn vriendin. Die weekenden geniet ik van de leuke dingen in het leven en daarna stap ik vrolijk weer op de vrachtwagen.”

Is dat dan niet eenzaam, weer alleen op de auto?

“Ik heb een hoop vrienden die ook op de weg zitten. We houden contact via Facebook en What’s App. Ook als ik zoek ben naar een mooie plek om mijn rust te nemen, bel ik een collega of app ik een vriend voor tips. Ik eet weleens uit de magnetron, maar het eten in Frankrijk is erg lekker en ik vind het ’s avonds fijn om lekker te eten en te douchen. Als collega’s toevallig ook in de buurt moeten zijn, spreken we af om samen te gaan eten.”

“Bij mijn vorige baas reed ik veel door de Benelux en was het makkelijker om wat af te spreken. Frankrijk is veel groter en dan is het maar net treffen. Maar er zijn veel Nederlandse transporteurs die naar Frankrijk rijden. Ik tref altijd Nederlandse collega’s met wie ik gezellig even kan zitten.”