Clicky


Halverwege: Bas Stoop

Halverwege: Bas Stoop
15-07-2015 10:24 | Transport | auteur Tine van Knijff- van Hijum

DE WESTEREEN - Deze week in Halverwege: vrachtwagenchauffeur Bas Stoop (42) uit Heiloo. Hij rijdt voor Wempe Transport uit het Noord-Hollandse Limmen. "Ik werk al 13 jaar bij Wempe en ben al 21 jaar vrachtwagenchauffeur."

"Wij rijden hoofdzakelijk in de Benelux en een beetje in Noord-Frankrijk. We zijn specialist in het vervoeren van landbouwmachines", vertelt Bas. "We vervoeren bijvoorbeeld tractoren, stortbalken, schuurlijnen, transportbanden, sorteermachines, verreikers en veegmachines."

We doen veel exceptioneel transport. We hebben eigenlijk alleen maar open auto’s, we hebben maar één dichte vrachtwagen. En op bijna alle auto’s zit een kraan."

In hoeverre is dit transport anders dan ‘normaal’ vervoer?

Ik vind het heel afwisselend. We hebben veel vaste klanten en ik heb veel contact met klanten omdat we de machines rechtstreeks bij hen op het terrein afleveren. Ik kom dus veel bij boerenbedrijven en loonbedrijven, je komt zo op de meest gekke plekken. Dat vind ik heel leuk.

Waar kom je zoal?

Overal, behalve Noord-Holland! Zestig tot zeventig procent van alle transporten gaat naar België en voor de rest vervoeren we veel naar alle Nederlandse provincies, behalve dus Noord-Holland.

Maak je lange dagen?

Ik werk ongeveer twaalf uren op een dag, maar doe dat sinds een jaar of acht vier dagen per week. Woensdags ben ik vrij en ben ik voetbaltrainer voor mijn zoon. Ik ben van maandag tot dinsdagavond weg en van donderdag tot vrijdagavond.

Als je uit Zeeuws-Vlaanderen een machine moet ophalen die moet worden afgeleverd in Groningen, ben je al twee dagen onderweg.

Maak je ook bijzondere dingen mee?

In België wordt nu een grote landbouwbeurs voorbereid. Daar zijn wij ook aan het opbouwen. Die beurs vindt buiten plaats, wij hebben veel werk van het plaatsen van machines op het terrein. Wij hebben auto’s met kranen en kunnen machines dus meteen op de juiste plek neerzetten.

Kun je overal komen met exceptioneel transport?

Ik houd altijd contact met het losadres: hoe moet het gebeuren? Soms komen ze me zelfs tegemoet rijden om me de juiste weg te wijzen. Omdat er veel vaste klanten zijn, weet ik de route vaak ook wel. Deze mensen rijden zelf ook met deze machines die wij afleveren over de wegen, zij weten dus waar ik wel en niet kan komen met de vrachtwagen.

Ook de hoogtes van viaducten zijn bekend: daar hebben we ook ontheffing voor.

Wat is minder leuk aan je werk?

Nu met dit weer, en rijdend met machines die je kent, is het heerlijk werk. Maar als je in het donker rijdt en je alleen je weg moet vinden, kan het wel eens minder prettig zijn.

Maar ik sta niet dagelijks in de file en ik hoef bijvoorbeeld niet bij grote distributiecentra af te leveren, daar ben ik blij om.

Is er sprake van grote werkdruk in jullie branche?

Het is een gemoedelijk wereldje. Als je wat later komt is dat vaak geen probleem. Veel eigenaren van loonbedrijven en mechanisatiebedrijven wonen bij hun bedrijf en zijn er dus altijd om het terrein voor je open te maken. Dan is de tijdsdruk minder groot.

Vaak zijn zij ook heel geïnteresseerd en helpen ze je, of ze regelen hulp.

Onze werkgever geeft ons ook veel vrijheid en verwacht daar zelfstandigheid voor terug: hij geeft door wat er afgeleverd moet worden en wij plannen vervolgens zelf onze route en onderhouden het contact met de klanten.

Hoe groot is deze branche?

Er zijn maar vijf of zes bedrijven in Nederland die gespecialiseerd zijn in dit vervoer. Dat zijn meer ‘concullega’s’ dan concurrenten. Dat is leuk: je kent elkaar en je ziet elkaar onderweg.

We werken ook wel samen. Als in een hoek waar we zelf niet veel komen een machine afgeleverd moet worden, proberen we dat zo goedkoop mogelijk op te lossen door samen te werken met een ander transportbedrijf.

Wempe Transport is een klein bedrijf, waar de betrokkenheid groot is. Op vrijdagavond staat er een biertje klaar en staat de frituurpan aan: dat vergroot de saamhorigheid.

Vraagt dit werk veel van je?

Het is intensief. Jarenlang was het alleen maar doorgaan en doorgaan voor mij. Dat is nu wel een beetje anders: ik heb nu een doordeweekse dag vrij.

Het is wel een vak apart. Bijvoorbeeld het vastzetten van de machines is echt iets dat je moet leren. Het duurt wel een jaar voordat je de kneepjes van het vak echt onder de knie hebt. Het is niet alledaags.

Hoe zie je de toekomst?

Dit werk bevalt mij heel goed. We hebben wel zware jaren gehad, met de crisis. Toen werd er ook weinig geïnvesteerd in landbouwmachines. Maar ja, op een gegeven moment hebben bedrijven toch echt nieuwe machines nodig. Als het zo blijft gaan zoals het nu is, teken ik ervoor.