70-jarige transportondernemer Lucas van der Beek stopt ermee na 56 jaar 'kilometervreten'

FERWERD - Lucas van der Beek, eigenaar van Transportbedrijf Lucas van der Beek uit Ferwerd, stopt ermee. De nu bijna 71-jarige van der Beek vindt het mooi geweest en gaat van de rust genieten. Opvolgers heeft van der Beek niet.

Op dinsdag 4 juni maakte Lucas van der Beek zijn laatste ritje naar België. "Ik moest teveel kosten maken aan mijn vrachtwagen. De remmen waren niet goed, de radiator was niet goed. Ik kon mijn Scania beter nu verkopen dan kreeg ik er nog een paar centen voor", vertelt Lucas van der Beek donderdagmiddag tegen Transport Online. De Scania 400 van van der Beek heeft er 1,6 miljoen kilometers op zitten en is 14 jaar oud.

Van der Beek is op zijn veertiende direct van school bij zijn vader in het bedrijf gegaan. "Ik was geen beste leerling op school. Ik kon het niet zo goed met mijn leraar vinden", zegt van der Beek. De vader van van der Beek is in de jaren ’30 begonnen en had één vrachtwagen. Eerst vervoerde hij melk later vervoerde hij met name hooi en stro.


Liever in de garage
Van der Beek heeft het transportbedrijf ook een tijdlang met een van zijn broers gerund. In de jaren '80 is deze broer echter voor zichzelf begonnen in het frisdrankvervoer. Een andere broer kwam in de jaren '50 bij hen in loondienst. Deze ging echter in 1999 op 59-jarige leeftijd met de VUT. Eén van de zoons van van der Beek heeft toen een maand gereden voor het transportbedrijf. "Mijn zoon zei: 'Pa, ik werk toch liever in de garage' en is ermee gestopt. Ik heb toen de twee vrachtwagens verkocht en er één nieuwe voor in de plaats gekocht in 1999. Dat was de Scania 400 die ik nu net verkocht heb", zegt van der Beek.


Waarom stoppen als het moet?
Waarom stopt van der Beek ermee? "Ik voel me nu nog goed. Ik kan alles nog en waarom zou je pas stoppen als het echt niet anders kan, wanneer het moet?", zegt van der Beek.

Van der Beek zou eigenlijk al eerder stoppen maar zes jaar geleden is zijn vrouw overleden. "Het rijden heeft me toen geholpen. Ik kwam onder de mensen en kon zo mijn verdriet beter verwerken.”

Van der Beek reed met name (poot)aardappels naar België. Daar had hij zijn vaste klanten. Voorheen reed hij ook naar Frankrijk, Duitsland en Denemarken maar de laatste jaren deed hij het al ietsje rustiger aan.


Andere tijd
Volgens van der Beek is er in al die jaren een hoop veranderd. Vroeger vond hij de tijd aan de stamtafel de mooiste momenten van de dag. Dat is nu wel anders volgens van der Beek. "Tegenwoordig zit iedereen achter zijn smartphones en is er nog maar weinig echt contact."

Handgeschreven facturen
Van der Beek: "De klanten hebben al gezegd dat ze me zullen missen. Zo belde er laatst een klant uit Berlikum die zei mijn handgeschreven facturen te gaan missen. Ik heb toen gezegd dat ik best elke maand een factuur wilde sturen. Ik schreef alle facturen altijd met de hand. Vroeger typte mijn vrouw deze facturen, maar ik heb dat nooit geleerd. Na haar overlijden heb ik ze dan ook altijd handgeschreven."


Wat gaat van der Beek nu doen? "Ik denk dat ik wat ga opruimen. Ik weet het nog niet. Ik vind vast wel weer wat. En ach, ik gooi een matras in de bus en misschien kan ik zo nog een vrachtje wegbrengen. Maar ja, er komt een keer een eind aan...", besluit van der Beek.

Auteur: E. van der Wal-de Vries