Clicky


Vick Versteijnen groeit met de dag

Vick Versteijnen groeit met de dag
08-01-2016 13:14 | Etappes | auteur Redactie [AM]

Vick Versteijnen is maar een klein ventje, maar in de Dakar 2016 groeit hij met de dag. Twee dagen marathonetappe leverden Team TopTrucks maar liefst vijf plaatsen winst op in het algemeen klassement: van de 27ste naar de 22ste plaats. Met de 22ste tijd in etappe 4 was Versteijnen al blij, maar in etappe 5 verbeterde hij zich weer en liet hij een 19de tijd noteren. “Het gaat gewoon super. Alles lukt en zonder al te veel moeite.”

Hoe anders verloopt de tweede Dakar van Versteijnen ten opzichte van een jaar geleden, toen de eerste week een ware martelgang was. “Het is niet te vergelijken,” zei Versteijnen in Uyuni, waar de finish van de 327 kilometer lange vijfde proef was. “Alles wat vorig jaar mis ging, gaat nu goed. Met als gevolg dat we lekker op tijd in het bivak zijn, de truck goed onderhouden kan worden en wij zelf ook fris in de cabine zitten. Vorig jaar sliep ik vijf uur in drie dagen, nu hebben we een normale, goede nachtrust. Soms moet je een beetje geluk hebben, maar op deze manier gaat alles gemakkelijker.”

Ook de marathonetappe dus, waarin de trucks twee dagen geen service krijgen, de racecrews er zelf ook niet aan mogen komen en de boel heel houden dus van het grootste belang is. “De eerste dag is even billenknijpen,” merkte Versteijnen. “Het is toch spannend of je én een beetje leuk kunt rijden én niks kapot maakt. Maar het is fantastisch gegaan. Mooie bergetappes, met soms gruwelijke afstappen en bochten vlak achter de top, waarvoor je vol in de ankers moest. Allemaal goed gegaan, niet één momentje gehad. Dat geeft zo veel vertrouwen, bij iedereen. En dan lukt ook alles: dan pak je het juiste spoor in de binnenkant van een bocht, zodat je er driftend doorheen gaat.”

De samenwerking in de cabine, met navigator Frank van Waardenburg en monteur André van der Sande, loopt eveneens gesmeerd. “De sfeer is goed en iedereen doet wat hij moet doen. We houden elkaar goed scherp en dat moet ook, want in iedere hoek kan het mis gaan. Zo gaf Frank, toen we op 4800 meter hoogte reden, aan dat ik beter even wat kalmer aan deed, om de turbo te ontzien. Ik was zo druk met rijden, dat ik nauwelijks in de gaten had dat we zo hoog zaten.”