Tijd Versluis gecorrigeerd na protest
BELÈN - Stress en frustratie dreigden even de overhand te nemen in alle drie de EVM-trucks. In de achtste etappe van de Dakar, een proef van 394 kilometer tussen Salta en Belèn, ging van alles en nog wat mis. Peter Versluis was de grote verliezer van de dag, die hij begon met een voorsprong van 5.31 en afsloot met een achterstand van 6.29 minuten op concurrent Gerard de Rooy. Aanvankelijk was het verschil nog groter, maar de tijd van Versluis werd na een protest gecorrigeerd, waardoor hij niet 19 minuten verloor, maar ‘slechts’ 12.
Het begon in het eerste deel van de proef al met een Kamaz die weigerde opzij te gaan. De Russen hadden duidelijk als teamstrategie dat de als tweede gestarte Airat Mardeev als stopper fungeerde voor de als eerste gestarte Eduard Nikolaev. “Mardeev reed voor geen meter door en negeerde maar liefst elf sentinels voordat ik er langs kon,” foeterde Versluis. “Daar hebben we protest tegen aangetekend, want dat is echt schandalig. Als de jury daar niets aan doet, heeft het hele sentinelsysteem geen nut.”
Toen Versluis de Rus eindelijk voorbij was - en inmiddels Gerard de Rooy in zijn kielzog wist - kreeg hij een lekke band. Het wisselen ging niet soepel. “Daar hebben we acht, negen minuten mee verloren.” Gehaast om de achterstand in het tweede deel, na een geneutraliseerde zone, in te halen, bleek navigator Marcel Pronk twee startkaarten in zijn handen geduwd te hebben gekregen. “We stonden te wachten en zagen ineens een Kamaz in ons tijdslot wegrijden,” vertelt Versluis. “Klopte helemaal niks van.” Na wat bombarie te hebben geschopt, mocht Versluis alsnog vertrekken. Later op de avond werd zijn tijd gecorrigeerd. “Dat scheelt, maar het neemt niet weg dat we te veel tijd zijn verloren. Ik had rekening gehouden met een paar minuutjes, maar dit had ik niet verwacht.”
Ook Hans Stacey verloor tijd, bijna een kwarier. Bij hem waren de stressfactoren van mechanische aard: een blokkerend wiel linksvoor en een weigerende bandenaflaat rechtsachter. Vanwege het blokkerende voorwiel stond Stacey in de neutralisatie vier keer stil en kwam hij (weer) bijna te laat bij de start van het tweede deel van de proef. “Stress, haast, geen tijd willen verliezen en weer gedonder met de remmen: dan ben je met te veel andere dingen bezig dan met de rally.” Toen bij de eerste duintjes bleek dat het bandenaflaatsysteem (waarmee de luchtdruk in de banden aangepast kan worden) rechtsachter niet werkte, was het lastig rijden voor Stacey. “Met drie banden op 3 bar en eentje op 6 bar is het niet lekker rijden. Jammer. Het was wel een proef voor mij.”
In het klassement bleef de schade beperkt. Stacey staat daarin vierde, op bijna 21 minuten achter De Rooy. “Niemand heeft een probleemloze Dakar,” wist Stacey. “Wij niet - dat is duidelijk -, maar anderen ook niet. Het kan morgen weer helemaal anders zijn.”
In MAN nummer 3 ontstond frustratie om een Tatra die Marcel Huigevoort in de weg reed. “Ik kwam er maar niet langs. Ik zou mijn stuur hebben opgevreten, maar aan rustig blijven heb ik meer,” wist Huigevoort. “Even later, in het tweede deel van de proef, stond ‘ie met een lekke band. Het is niet aardig, maar we hebben er toch even om gelachen.”
De eerste keer met de MAN in het mulle, losse zand en de duinen, viel Huigevoort niet mee. Hij maakte de beginnersfout om de luchtdruk van de banden te weinig aan te passen en kwam met veel te harde banden niet door het zand. “Dat was niet zo slim,” erkende hij. “Toen we de banden wel hadden afgelaten, vlogen we er doorheen. Na 100 kilometer hadden we aardig wat concurrenten te pakken.” Huigevoort had het geluk dat de controleurs aan de finish een paar grensgevalletjes in snelheidszones door de vingers zagen, waardoor hij wegkwam met een waarschuwing in plaats van een tijdstraf. Met de veertiende tijd in de etappe en de vijftiende plaats algemeen was hij tevreden.